Bill Viola, përmes veprave të tij, na shpie në relacione me imazhe, që dikur kanë formësuar kujtesën tonë. Me përdorimin dhe ndërmjetësimin e video artit, ai ndërton struktura specifike të perceptimit, që ndërlidhen me kohë dhe hapësirë të caktuar, si formë e veçantë e shprehjes artistike duke përdorur videon si një përbërës qendror, që lidh imazhin videografik me subjektin.

Duke gjurmuar nëpër histori të artit dhe kultura të ndryshme, Viola kryesisht iu referohet imazheve e ngjarjeve të historisë së pikturës, marrëdhëniet e të cilave i merr dhe i zhvendos në një konstelacion të ri pamor.

Përmes lëvizjeve që mundëson teknologjia e videos, e posaçërisht duke përdorur teknikën e ngadalësimit të imazhit, pa u bazuar në një koncept narrativ, ia del të realizojë një përkthim të jashtëzakonshëm poetik të inskenimit të imazheve.

Instalimi i videos së Violas, ka ndryshuar rrënjësisht marrëdhënien midis spektatorit dhe imazhit elektronik, midis audiencës dhe monitorit.

Përdorimi i teknologjive te reja, gjithashtu i ka mundësuar atij që, përmes sistemeve të projeksionit, të ndajë imazhin e videos nga monitori, duke bërë që imazhet të duken si të gjalla. Rigjetja dhe përpunimi i figurave e objekteve